امام محمدباقر (ع) در علم، زهد و اخلاق با فضیلت ترین فرد عصر خود بود و مکتب تشیع در زمان آن حضرت، فرهنگ خود در ابعاد مختلف از جمله فقه، تفسیر، کلام و اخلاق را تدوین و پایه ریزی کرد.