منهای فوتبال » مدیریت ورزشخبرورزشی/مهدی شیروانی: انتصاب و اعتراضات پیرامون صدور حکم صالحیامیری برای پسر معاون اول رئیس دولت اصلاحات و نماینده فعلی مجلس شورای اسلامی، گروهی را وادار ساخته تا بدون انتشار نام و نشان خود در مصاحبه با بعضی رسانهها، ضمن دفاع از این انتصاب به وصله پینههای آبکی برای توجیه این اقدام بپردازند! حامیانی که حتی جرأت اعلام نام خود را ندارند حضراتی که حتی جرأت انتشار نام خود را ندارند، به عنوان یک فرد مطلع در کمیته ملی المپیک، مدعی شدهاند: «کمیته ملی المپیک ۱۵ کمیسیون مشورتی مختلف دارد که یکی از آنها کمیسیون صلح و ورزش است. در هر کمیسیون ۱۰ نفر از اقشار مختلف فرهنگی، اجتماعی، رسانهای و ورزشی حضور دارند. مجموع ۱۵۰ فرد حاضر در کمیسیونهای مختلف کمیته ملی المپیک به صورت مشورتی به عضویت این کمیسیونها درمیآیند و هیچ حقوقی بابت عضویت در این کمیسیونها دریافت نمیکنند. بدون دریافت پول، فقط مشورت میدهند کمیسیون صلح و ورزش نیز آخرین کمیسیونی است که در کمیته ملی المپیک آغاز به فعالیت کرده و تاکنون هیچ جلسهای را تشکیل نداده است و اعضای این کمیسیون مثل سایر کمیسیونها به صورت افتخاری و مشورتی جلسات ماهانه دارند. افراد حاضر در کمیسیونهای کمیته ملی المپیک هیچگونه قرارداد یا دریافت مالی ندارند و تنها برای ارائه خدمات فرهنگی، اجتماعی و ورزشی کمیته ملی المپیک به رئیس کمیته ملی المپیک مشورت میدهند. احکام صادره برای اعضای کمیسیونهای کمیته ملی المپیک مشورتی است و جنبه تصمیمگیری ندارد و جلسات کمیسیونها نیز به فراخور نیاز، ماهی یک بار یا دو هفته یک بار تشکیل میشود.» تخصص حمیدرضا عارف به نفع ورزش! حمیدرضا عارف مدعی ژن خوب و برتر نیز بعد از انتصابش به عنوان مشاور صالحیامیری و رئیس کمیسیون ورزش و صلح کمیته ملی المپیک گفت: «من دانشجوی دکترای روابط بینالملل هستم و در حوزه روابط بینالملل هم مشاور رئیس کمیته ملی المپیک هستم. اکنون هم میخواهم در کمیسیون صلح و ورزش کمک کرده و از تخصصم به نفع ورزش بهره بگیرم. من آدم غیرورزشی نیستم، از ورزش شناخت دارم.» شروع ورزش حرفهای از ۵ سالگی پسر عارف مدعی است: «از ۵ سالگی ورزش را حرفهای دنبال کردهام. عضو تیم شنا و بسکتبال دانشگاه شریف بودهام و اینطور نیست که با فضای ورزش ناآشنا باشم. مهم کارکرد افراد است. وقتی یک نفر تخصصی دارد و میتواند مؤثر واقع شود، چرا نباید از این تخصص استفاده کند؟ آقازاده بودن به این معنی نیست که خودش تخصصی ندارد. وقتی کسی توانمندی دارد و میتواند از توانمندیاش استفاده کند حتماً باید برای مملکت و سربلندی آن این کار را بکند.» تلاشی دلسوزانه برای ماستمالیزاسیون حالا که عدهای سعی دارند خیلی مسئولانه و دلسوزانه در راه ماستمالیزاسیون این اقدام رئیس کمیته ملی المپیک، تلاشی شبانهروزی را در دستور کار قرار داده و ژن خوب و برتر نیز میخواهد توانمندیهایش را در راه کمک به کشور به کار بگیرد، نگارنده نیز لازم میداند نکاتی را مطرح کند تا اگر مسئولان صلاح دیدند، پاسخی روشنگرانه عنایت بفرمایند. هیچکس به غیر از ژن خوب نبود؟! * آیا در جامعه پرافتخار ورزش ایران هیچ فرد دیگری به غیر از حمیدرضا عارف نبود که ایشان را به عنوان رئیس کمیسیون صلح و ورزش منصوب کردید؟! * آیا مدعی ژن خوب و ژن برتر، برای ریاست کمیسیون صلح و ورزش، اصلحتر از نامداران و افتخارآفرینان ورزش ایران است؟! * هیچیک از افتخارآفرینان ورزش ایران قابلیت مشورت دادن به رئیس کمیته المپیک را ندارند؟! یا هیچیک از قهرمانان محبوب ایران شایستگی، استحقاق و توانایی ریاست کمیسیون صلح و ورزش را ندارند؟! * مگر قرار است برای صلح چه کاری انجام دهید که نامداران و افتخارآفرینان ورزش توانایی آن را ندارند ولی این مهم از عهده ژن خوب و ژن برتر برمیآید؟! کدام توانمندی عارف، برتر از بقیه است؟! * ایشان که به زعم خود از ۵ سالگی ورزش کرده و اوج افتخاراتشان هم عضویت در تیمهای دانشگاهی بوده، چه تخصص و توانمندی بیشتری نسبت به نامداران پرافتخار ورزش دارد که اصلح و ارجح برای ریاست این کمیسیون برگزیده شده است؟! * این ژن خوب از ورزش و صلح در ورزش چه میداند که افتخارآفرینان ورزش ما که با پوست و گوشت و خون و تمام وجود خود زحمات قهرمانی را لمس کردهاند، نمیدانند؟! * این کمیسیون، چه مأموریت ویژهای دارد که رئیس جدید قابلیت محقق ساختن آن را دارد ولی قهرمانان جهان و المپیک ما آن را ندارند! متر و ترازوی این انتصاب چیست؟ * جناب صالحیامیری، متر و ترازوی شما برای این انتصاب چه بوده که هیچیک از نامداران و افتخارآفرینان ورزش ایران مثل حمید سوریان، هادی ساعی، علی دایی، رسول خادم، علیرضا دبیر، علی کریمی، علیرضا حیدری، حسن رنگرز، مهدی مهدویکیا، حسین توکلی، عباس جدیدی، بهداد سلیمی، امید نوروزی، قاسم رضایی، کمیل قاسمی، حسن یزدانی، سهراب مرادی و... فاقد آن ملاکها و پارامترها بوده و هستند؟! شاید عیب و ایراد جای دیگری است * شاید بعضی از این نامداران، همکاری با شما یا ارائه مشورت به شما را نپذیرفته باشند. این امری بدیهی و طبیعی است که همه افراد برای همکاری با همه مسئولان راغب و علاقهمند نباشند ولی چرا ریاست این کمیسیون را به آن قهرمانان افتخارآفرین و نامداری که همکاری با شما را میپذیرند، نسپردید؟! اگر همه این بزرگان پرافتخار ورزش، تمایلی به همکاری با شما نداشته باشند، عیب و ایراد را باید در جای دیگری جستوجو کرد. * یعنی داشتن یک پدر سیاسی ارجح به همه افتخارات و سوابق ورزشی محسوب میشود؟! دانشجوی دکترا کجا، دکتر و مهندس کجا؟! * اگر تحصیلات عالیه و دانشجویی در مقطع دکترای جناب حمیدرضا عارف مد نظر شماست که اکثر نفراتی که نام بردیم مدرک دکترا یا مهندسی رشتههای مختلف را دارند. * اگر محبوبیت و پایگاه مردمی مورد نظر شماست، که همه این قهرمانان دارای پایگاه ویژه و محبوبیت بسیار گسترده در جامعه ایران اسلامی هستند. * اگر هم وجهه بینالمللی و شناخت نهادها و ارگانهای معتبر بینالمللی را مد نظر داشته اید، قطعاً جناب ژن خوب به اندازه علی دایی، مهدی مهدویکیا، حمید سوریان و... در مجامع بینالمللی شناختهشده نیست. فعالیت در اقدامات خیرخواهانه، محروم از مشورت دادن * اگر این قهرمانان و افتخارآفرینان ورزش برای ریاست کمیسیون صلح و ورزش کمیته ملی المپیک کشورمان صلاحیت ندارند چرا اکثر آنها در امور انساندوستانه و خیرخواهانه، نماینده مجامع بینالمللی و سازمان ملل متحد شدهاند و یا بعضاً هنوز هم نماینده ویژه هستند؟! دهنکجی به افتخارآفرینان ورزش * جناب صالحیامیری ریاست کمیته ملی المپیک، حتی اگر هیچ قصد و نیت منفی و بدی هم نداشته باشید، لطفاً بپذیرید در شرایطی که بسیاری از قهرمانان و افتخارآفرینان ورزش کشور هم از نظر میزان و مدرک تحصیلی، هم از نظر محبوبیت و پایگاه مردمی، هم از نظر وجهه بینالمللی و... اعتباری بالاتری از جناب حمیدرضا عارف دارند، صدور حکم این انتصاب از سوی حضرتعالی، دهنکجی به قهرمانان، افتخارآفرینان، نامداران و بزرگان ورزش ایران محسوب